Во Духовниот Сатанизам е дадено и прифатено знаење дека реинкарнацијата е фактичка реалност.

Процесот на ова е свет, бидејќи Боговите ги воведоа овие правила за луѓето да не загинат, туку на крајот да станат бесконечни и вечни суштества како нив.

Ќе се реинкарнираме повторно и повторно додека не го завршиме Магнум Опусот или Големото Дело на Боговите.

Познавањето на реинкарнацијата произведува уште три императиви:

1. Да работиме на себе за да го достигнеме нашиот најголем потенцијал во овој живот, бидејќи нашето време е драгоцено и сè ќе биде пренесено во нашиот следен живот, што е втемелено во нашите души.

2. Да оставиме зад нас подобар свет, или барем подобри работи колку што можеме. Ќе мора да живееме во идните генерации за кои се трудевме да ги градиме или во пропаднатите кои не се потрудивме да ги изградиме.

3. Нашите дела, позитивни или негативни, не следат и тие се надоврзуваат на нас. Ова овозможува бесконечен потенцијал на еволуција нагоре или надолу.

4. Семејството, потеклото, нашиот народ и нашиот вид се од исклучителна важност и го претставуваат бесмртното постоење на нас сега и во идните генерации.

Зголемувањето или намалувањето на сето горенаведено, е работа што реинкарнацијата повторно ќе ја донесе пред нас.