Демон

Толку многу е искривено, и изопачено од непријателските програми кои се маскираат во „религии“. Со доаѓањето на Христијанството, Оригиналните Пагански Богови биле хулени како чудовишта.

Првобитното значење на зборот Демон доаѓа од Старогрчкиот јазик и подоцна беше целосно изопачено од непријателските програми за да значи „зло“. Демон значи Бог или Божица, „судбина, судбина на една личност“, демон на сопственото јас [душата], нечија судбина или дадена судбина во животот“. Античките Филозофи особено оние на Грците се дружеле со Демоните, кои им дале духовно знаење. Нивните пишувања беа изопачени, погрешно преведени, но пред се уништени. Демоните биле зли станале истакнати.

Демон е Старогрчки збор што значи „Сознаен“, „Бог/Богови“, а потоа е и збор за Човечката Душа. Тоа беше најсветиот термин за упатување на сè што е „Божествено“. Тоа е затоа што со духовниот развој, секој маж и жена можат да станат „Демон“, бидејќи ни е дадена способност да „Знаеме“ и да станеме божествени суштества, носејќи ги надвор од нас нашите внатрешни сили и божественост.

Зборот „Демон“ е исто така тесно поврзан со судбината и човечката душа. Од оваа причина, Античките Филозофски текстови користат терминологија како што е злогласната изјава на Хераклит од Ефес кој вели „Судбината на секој човек е неговиот Демон“. Човечката душа се нарекува „Демонска“, бидејќи ја содржи суштината на Боговите. Медитацијата ја изнесува оваа суштина на површина.

Како се постигнува горенаведеното, е преку медитација. Демоните делуваат како помош и поддршка за човечките суштества за и ние да ја постигнеме оваа крајна цел.

Непријателскиот збор за „Ангели“ е исто така украден и изопачен Старогрчки збор. Ангел доаѓа од „Ангелос“ што само значи „гласник“. Гласник е лош термин и никогаш не би се користел за поистоветување со Демоните или Боговите. „Гласник“ е посреднички дух кој пренесува информации и ништо друго. Дополнително, поради лагите создадени од Евреите, многу луѓе лажно се плашат од Демоните. Ова се случува само поради лично незнаење предизвикано од дезинформации.

Епитетот „Демониос“ што е еднаков на да се нарече некого „Демонски“, им се даваше на луѓе кои на некој начин биле импресивни или надарени. Терминот се користел како наслов за луѓе со импресивен потенцијал.

Во делот „Радоста на Сатана Демони“ има Демони со различни рангови и авторитети. Највисоките, како што се Првите Четири Крунисани, се најважните Демони и се со најголема моќ, па најчесто се нарекувале Богови. Нивната моќ е незамислива. Тие имаат огромен број војски на други Демони кои работат во нивно име за да му помогнат на човештвото.

Додека некои се на највисокиот крај како Татко Сатана, други се сè уште незамисливо понапредни во споредба со луѓето, но сепак не се на нивото на највисоките Богови. Еден пример овде е Асмодеус. Асмодеус е исклучително моќен. Тие не се споредуваат со ниту еден човек на власт бидејќи ги надминуваат со незамисливо количество моќ. Сепак, и тие не се на нивото на Боговите, туку напредуваат кон ова највисоко ниво. Друг е Валефор, чие искачување во Божеството било забележано и во античката историја под Античкиот Херој Валерефонтис.

Во Античката Грчка Митологија, има многу смртници кои станале Херои и Полу-Богови или едноставно Демони. Херкул е еден од нив кој заврши како мит и е познат во целиот свет. Асклепиј бил добро познат смртник кој се вознел кон Божеството, заедно со Аполониј и други случаи на претходни смртници кои станале бесмртни преку знаењето на Магнум Опус.

Фигурата на фараонот Рамезес II, Најголемиот Фараон на Египет, е случај кога тој бил обожаван како Бог, дури ни како Полубог или Демон. Неговата моќ беше голема, и секоја негова инкарнација на земјата, го промени целиот тек на човечката историја. Поголемиот дел од ова се протега во минатото и блиску до „Златното Доба“ на Човештвото.

Повеќе за некои од овие лица ќе најдете во делот Демони, бидејќи овие неколку личности за кои знаеме дека ќе бидат под нивните соодветни Демони Чувари. Овие случаи беа малку, но тие биле обожувани речиси како Богови, во зависност од тоа колку му помагале на човештвото и колку ги унапредувале луѓето во тоа време.

Хесиод, најважниот Антички Мистик и Филозоф, сликовито ја објаснува реалноста за Демоните. Тој, исто така, отворено вели дека многу од суштествата што биле овде во Златното Доба, не само што биле предци на денешното човештво, туку се разбира, биле обожувани во подоцнежните генерации како Богови. Боговите се грижеа за нас од самиот почеток.

Според Хесиод, кој бил еден од најголемите духовни авторитети во светот во неговото време, многу од овие суштества од Златното Доба, навистина сега се Богови и водичи за луѓето од оваа доба, за да можат духовно да го постигнат она што ние можеме да го постигнеме. Многу од овие Демони сега се задолжени да му помагаат на човештвото. Секој што ќе му се посвети на Сатана и ќе ја разбуди својата душа, ќе го добие и својот Демон Чувар кој ќе биде задолжен за нив да ги заштити и да ги унапреди.

Повеќето од Високо Рангираните Богови се дури и повисоки од овие Демони, со многу повеќе и повеќе моќи. Сите тие работат заедно како семејство.

Сите Демони во делот Радоста на Сатана се пријателски настроени кон луѓето, сакаат да работат со човештвото, и кога правилно ќе се пристапи преку Татко Сатана ќе одговори на пријателски и позитивен начин кон луѓето кои сакаат да работат со нив. Тие се ОРИГИНАЛНИТЕ БОГОВИ на човештвото. Некои многу малку од нив некогаш биле луѓе, пред десетици илјади години и затоа разбираат како на човештвото му е потребна помош за духовно напредување.

Напротив, приказните на Евреите за тоа како „Демоните се Зли“, верување манифестирано во целото Еврејско учење и Христијанството или Исламот што произлегле од него, се единствено затоа што тие ги хулеле со векови, изградиле култура околу нивно напаѓање, и ги клеветеле/тат против целиот свет.

Оваа измислена лага беше направена затоа што овие зли суштества сакаа да го спречат човештвото духовно да напредува, исклучувајќи не од нашите предци и мудрите суштества, за да не претворат во робови. Без духовно знаење, човештвото може да биде поробено и да се претвори во ништо подобро од животно. Злобните сили го знаат ова, и го изопачиле сето ова знаење што сега го вратила Радоста на Сатана.

Конечната цел на Духовниот Сатански пат е да се постигне Магнум Опус, што значи „Големата Работа“ и е целта на филозофската примена на духовното знаење. Ова значи трансформација на душата во „Злато“ е рекреација на душата во Божество.

___________________

"(ll. 109-120) Најпрво бесмртните богови кои живеат на Олимп направија златна раса од смртни луѓе кои живееле во времето на Кронос кога тој владеел на небото. И живееја како богови без тага во срцето, оддалечени и ослободени од мака и тага: бедната возраст не почиваше на нив; но со нозете и рацете никогаш не опаѓаа, тие се забавуваа со гозбите надвор од дофатот на сите зла. Кога умреа, како да беа обземени од сон и ги имаа сите добри работи; зашто плодната земја непринудена им вроди со плод изобилно и без престан. Тие живееја во лесно и мир на нивните земји со многу добри работи, богат со стада и сакан од блажените богови.

(ll. 121-139) Но, откако земјата ја покри оваа генерација - тие се наречени чисти духови кои живеат на земјата и се љубезни, избавувачи од зло и чувари на смртните луѓе; зашто тие талкаат насекаде по земјата, облечени во магла и бдеат над судовите и суровите дела, дарувачи на богатство; за ова царско право го добија и тие;

Повеќе откривачки Цитати:

Демон: „Во Грчкиот мит, среден дух меѓу луѓето и Боговите. Демоните како оној што го водел Сократ дејствуваат како советници и чувари на човечките суштества“.

Друга дефиниција од Encyclopædia Britannica, издание од 1973 година: „Општо Грчки термин за натприродна сила. Уште во Хесиод, мртвите од Златното Доба станале демони, а подоцнежните филозофски шпекулации ги предвидувал овие како пониски од Боговите, но како супериорни од човештвото. Затоа, Христијаните ги припишувале постапките на Паганските Богови на демоните, идентификувани како паднати ангели“.

Овој извадок од Католичката Енциклопедија многу открива: На ист начин Грците и Римјаните можеби ги обожавале нивните божества, љубезно верувајќи дека тие се добри. Но, Христијанските Списи изјавуваат дека сите богови на Џентилите се Демони.

Горенаведениот цитат од Encyclopædia Britannica тврди дека Демоните се пониски од Боговите. Ова е делумно точно со тоа што некои се човечки хибриди [Деми- Богови] кои станаа и духовно и физички бесмртни и го имаат она што се нарекува „натприродни сили“. Демоните на Гетија се сите Оригинални Пагански Богови. Некои како Асмодеус се Деми(Полу)-Богови.